خبرگزاری حوزه | شیخ مرتضی انصاری «رحمة الله علیه» در باب غنای کتاب مکاسب محرمه خود، از مجالس مرثیه‌ای سخن می‌گوید که صاحب مجلس برای گریاندن مردم از افرادی دعوت می‌کند که صدای خوش دارند ولی مجلس مرثیه را تبدیل به مجلس غنا می‌کنند و شرکت کنندگان هم اگرچه با این آوازها گریه می‌کنند و به مراتبی از حزن می‌رسند اما حقیقت اشک‌هایی که با تحریک عواطف از طریق چنین اصواتی جاری می‌شود را بکاء بر مصائب اولیاء حق نمی‌داند بلکه قرار گرفتن در معرض سقوط در درکات جهنم می‌داند.
خدا رحمت کند شیخ اعظم را که در دوران خودش اینگونه نسبت به رواج صوت لهوی و غنا در مجالس مذهبی حساسیت داشت و به موقع هشدار لازم را داد.
اما امروز جماعتی از مذهبی‌ها با ظاهری مصلحانه ولی با استدلال‌های عوامانه به گونه‌ای سرودها، مداحی‌ها و مرثیه خوانی‌ها را اجرا می‌کنند که گاهی اگر محتوا در نظر گرفته نشود کیفیت نغمه و ساز و آواز آن فرقی با مجالس اهل گناه پیدا نمی‌کند!
این پدیده نوبنیان که در حال فراگیر شدن است، به دنبال تغییر ذائقه متدینین و به ویژه نسل کودک و نوجوان نسبت به استفاده از موسیقی است.
استفاده از ابزار موسیقی در مجالس مذهبی که گاهی در قالب سرودهای مذهبی با آهنگ‌های تند و حتی گاهی با اختلاط دختران و پسران نوجوان همراه می‌شود را بگذارید کنار تمایل جمعی از مداحان کشور به سمت تولید نماهنگ و خوانندگی با آلات موسیقی و اینکه برخی برنامه‌های مذهبی در صدا و سیما تبدیل به مجالس جنگ شادی شده است، این اتفاقات زنگ خطری است که باید به آن توجه نمود، زنگ خطر آلوده شدن مناسک دینی به موسیقی و خالی شدن این مراسمات از معنویت انسان سازی که جز خدا را به حریم دل راه نمی دهد.
مسئولان فرهنگی کشور اگر دلسوز شریعت و دین مداری جامعه هستند تا دیر نشده فکری کنند و تدبیری بیندیشند و مقداری هم برای خدا روایات مربوط به باب غناء را نصب العین خود قرار دهند.
قال رسولُ اللّه ِصلی الله علیه و آله: «اقرَؤوا القرآنَ بألحانِ العَرَبِ و أصواتِها ، و إیّاکُم و لُحونَ أهلِ الفِسقِ و أهلِ الکبائرِ ؛ فإنّهُ سَیَجِیءُ مِن بَعدِی أقوامٌ یُرَجِّعونَ القرآنَ تَرجیعَ الغِناءِ و النَّوحِ و الرَّهبانیّةِ ، لا یَجوزُ تَراقِیهُم ، قُلوبُهُم مَقلوبَةٌ ، و قُلوبُ مَن یُعجِبُهُ شَأنُهم» .( فروع کافی)
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود: قرآن را با لحن ها و آواهای عرب بخوانید و از [به کار بردن ]لحن های فاسقان و گنهکاران دوری کنید؛ زیرا بزودی پس از من مردمانی بیایند که صدای قرآن خواندنشان را همچون آوازه خوانی و نوحه گری و سرود خوانی کشیشان، در گلو بچرخانند و از گلویشان فراتر نرود. دلهایشان و دلهای کسانی که از قرآن خواندن لهوی آنها خوششان آید، وارونه است.
محمد استوار میمندی
